Recenzja audiofilskiego odtwarzacza 4K UHD Blu-ray OPPO UDP-205 w Secrets of Home Theater HiFi

Recenzja audiofilskiego odtwarzacza 4K UHD Blu-ray OPPO UDP-205 w Secrets of Home Theater HiFi

Recenzja audiofilskiego odtwarzacza 4K UHD Blu-ray OPPO UDP-205 w Secrets of Home Theater HiFi 640 640 OPPOdigital.pl

Recenzenci SHTHF po raz kolejny nie zawiedli i napisali rozległą recenzję o najnowszym urządzeniu OPPO UDP-205. Zapraszamy do tej bardzo przyjemnej lektury.

Jakość obrazu Ultra HD nadal spełnia i przekracza oczekiwania z każdą nowo wydaną płytą Blu-ray. Opierając się na sukcesie odtwarzacza UHD 4K UDP-203, OPPO wprowadziło na rynek model UDP-205. Dzięki temu masywnemu urządzeniu, entuzjaści najlepszej jakości wideo mogą się teraz cieszyć również najwyższym standardem doznań audiofilskich.

Studia filmowe zaczynają coraz bardziej angażować się w wydawanie najnowszych tytułów, na dyskach Ultra HD Blu-ray. Więcej kolorów, większa głębia czy HDR, stają się integralnymi cechami tego formatu- jest to znaczne ulepszenie dla świetnego formatu HD Blu-ray. Odtwarzacz UHD 4K OPPO UDP-205, jest drugim w historii marki urządzeniem klasy Ultra HD, w której powoli robi się gęsto od alternatywnych produktów konkurencji. Na szczęście dla OPPO, ten odtwarzacz celuje w konkretną publikę: wideofili, którym zależy na dźwięku w audiofilskiej jakości. Dzisiaj dokładniej przyjrzę się pierwszej generacji UDP-205. Podobnie jak jego starszy brat – UDP-203 – UDP-205 wspiera płyty w formacie 4K HDR10 BT.2020 z zaplanowaną aktualizacją ze wsparciem dla Dolby Vision. Mimo to jest to radykalnie inne urządzenie – istna audiofilska maszyna.

Najważniejsze cechy

  • Odtwarzacz Blu-ray Ultra HD o rozdzielczości wyświetlania 3840x2160p
  • Odtwarza wszystkie formaty płyt optycznych: Blu-ray (UHD, HD, 3D), DVD, DVD-Audio, SACD, CD
  • Zaawansowane przetwarzanie obrazu upskaluje DVD, Blu-ray i zewnętrzne źródła do Ultra HD
  • Dwa wyjścia HDMI
  • HDMI 1.4 dla przedwzmacniaczy i odbiorników kina domowego
  • HDMI 2.0 z HDCP 2.2
  • Wspiera HDR10, BT.2020
  • Wkrótce aktualizacja ze wsparciem dla Dolby Vision
  • Strumieniowanie z sieci domowej przez Wi-Fi oraz USB
  • Asynchroniczne wejście DAC
  • Wzmacniacz słuchawkowy o dużej mocy
  • Dyferencyjnie zbalansowane wyjścia stereo XLR

Wstęp

Sporo czasu poświęciłem na oglądanie treści w formacie Ultra HD Blu-ray, ale nie mogę sobie przypomnieć kiedy ostatnio byłem tak podekscytowany jakimkolwiek formatem wideo. Być może podobnie czułem się ponad 10 lat temu, gdy pierwsze płyty Blu-ray trafiły na sklepowe półki, oferując widoczną na pierwszy rzut oka jakość, znacznie przewyższającą standardowe DVD. Technologia UHD Blu-ray oferuje jednak coś całkiem innego. Przyrost jakości jest znacznie większy, ponieważ nie oferuje tylko większej rozdzielczości wyświetlanego obrazu. Nigdy wcześniej HDR nie był wykorzystywany w tak wielkich materiałach jak UHD Blu-ray. Nigdy wcześniej nie widzieliśmy kolorów tak wiernie oddających to co widzimy w kinach komercyjnych, ponieważ wycofaliśmy się od ograniczeń gamutu BT.709 znanego z telewizji HDTV. Zwiększona objętość kolorów, głębia bitowa, rozdzielczość, ilość klatek na sekundę i ulepszona kompresja zostały połączone w celu stworzenia nowych doświadczeń w domowym zaciszu. Po podłączeniu odpowiedniego, poprawnie skalibrowanego, telewizora lub projektora, jedynym o czym marzę to zaszycie się w domu na dłużej i oglądanie filmów jak nigdy wcześniej.

Ledwie miesiąc temu pisałem recenzję OPPO UDP-203. Uznałem wtedy, że jest to świetny odtwarzacz, który dobrze działa w moim systemie. OPPO jest firmą, która słucha swoich klientów i śledzi jak ich produkty działają na świecie. W czasach gdy niemal każde urządzenie jest ze sobą połączone, OPPO czerpie z nadsyłanych uwag i opinii, po czym stara się ulepszać swoje urządzenia poprzez aktualizacje oprogramowania. W dzisiejszych czasach o jakości marki nie świadczą tylko wyniki sprzedażowe, ale w dużej mierze również utrzymywanie kontaktu z konsumentami i zapewnienie wysokiego poziomu satysfakcji z tego kontaktu. Nic więc dziwnego, że właściciele urządzeń OPPO stają się ich dożywotnimi fanami. Na świecie jest bardzo mało firm, które dążą do tego celu, skąd bierze się faktyczne zadowolenie  klientów OPPO.

OPPO UDP-205 jest audiofilskim odtwarzaczem Blu-ray Ultra HD, który czerpie z sukcesu UDP-203, trudno więc byłoby uniknąć porównywania tych dwóch urządzeń w mojej recenzji; na szczęście UDP-205 ma własne grono zainteresowanych. Skierowany jest dla tych, którzy mają świadomość, że dwukanałowy sygnał audio wysokiej rozdzielczości jest święty i którzy wymagają najwyższych osiągów od swoich urządzeń. O ile wyższych? Zaraz się przekonamy.

Design

UDP-205 jest znacznie większy i cięższy niż UDP-203. Przy 43cm szerokości zajmie pełną półkę w szafie rack lub szafkę sprzętową, jednak odradzałbym ustawianie bezpośrednio na nim jakichkolwiek innych urządzeń. Jeżeli kupujesz już urządzenie o takich audiofilskich osiągach, to podejdź do niego poważnie i zapewnij mu dedykowaną półkę wolną od wibracji. Tak wiele uwagi poświęcono zaprojektowaniu tego urządzenia, że świętokradztwem byłoby nie zapewnienie mu należytego miejsca. Na górnym panelu znajdują się otwory wentylacyjne do odprowadzania ciepła, a ich zakrycie mogłoby skutkować z czasem pogorszoną żywotnością czy osiągami. Wewnątrz po lewej znajduje się toroidalny transformator, a kondensatory po prawej. Większość ciepła pochodzi właśnie stąd. Między nimi znajduje się dużo wolnej przestrzeni co było dobrą decyzją projektanta, wpływającą na żywotność. Podobnego poziomu przywiązania do szczegółów i jakości wykonania trudno szukać u innych wiodących producentów sprzętu tego typu.

Odtwarzacz jest wyższy od UDP-203, dzięki czemu w środku znajdziemy dwuwarstwową konstrukcję zaprojektowaną w celu redukcji wibracji. U góry i u dołu panelu frontowego widzimy lekkie zakrzywienie, przez co urządzenie na półce nie będzie wyglądało jak wielki kloc. OPPO myśli zarówno o wyglądzie jak i o osiągach, dzięki czemu UDP-205 prezentuje się na prawdę pięknie. Pozostałe elementy panelu frontowego to podajnik płyt i wyświetlacz LCD pośrodku, oraz siedem najważniejszych przycisków sterujących po prawej. Duży, funkcjonalny pilot pozostaje moim ulubieńcem do pozostałych czynności sterujących, gdyż większość standardowych i specjalnych czynności (jak np. przycisk HDR) jest łatwo dostępnych. To ten sam pilot który znajdziemy w pudełku od UDP-203, a jego przyciski podświetlają się po jego dotknięciu. Super. Przyciski są duże i odpowiednio oddalone od siebie, więc nie ma co się martwić, że przypadkiem wciśniemy niewłaściwy. Łatwo zapamiętać ich pozycje, gdy już trochę z niego pokorzystamy. Najczęściej używałem klawiszy Menu główne, Menu Pop-up, Opcje, Powrót, Ustawienia oraz strzałki i Enter, znajdujący się pomiędzy nimi. Gdy zapamiętasz gdzie się znajdują, reszta jest prosta.

Z tyłu znajdziemy wszystkie podstawowe porty wideo i audiofilskie, oraz tych kilka opcjonalnych, w zależności od tego jak szeroko wykorzystasz możliwości tego urządzenia. Zarówno UDP-230 jak i UDP-205 posiadają po dwa wyjścia HDMI (v2.0 i v1.4a) oraz wejście HDMI 2.0 do skalowania 4K. Wszystkie zaawansowane funkcje dekodowania obrazu przejmuje, wykorzystywany w obu urządzeniach, czterordzeniowy układ MediaTek OP8591, którym zasłynęło OPPO. Jakość wideo powinna być identyczna w obu przypadkach, ponieważ w tym temacie nie nastąpiły żadne zmiany. W obu urządzeniach znajdują się też wyjścia koaksjalne i Toslink, jeden port USB 2.0 i dwa USB 3.0, analogowe wyjścia RCA 7.1, porty wyzwalające trigger, RS-232, port LAN oraz przewód zasilający z uziemieniem, który jest odrobinę grubszy w przypadku UDP-205. (*Przeczytaj proszę moją notkę, na końcu tej sekcji, na temat wyjść HDMI 2.0 i 1.4a, podobnie jak to opisałem w recenzji UDP-203)

Istnieje sporo ważnych funkcji, które odróżniają UDP-205 od UDP-203 i trochę ciężko je uporządkować względem przydatności, ponieważ dla mnie wszystkie wydają się idealnymi i ważnymi ulepszeniami. Właściciele starszych odtwarzaczy OPPO BDP-105, powinni skojarzyć niektóre z tych funkcji. Tak więc kolejno (jednak nie pod względem ważności) zaczniemy od dedykowanych wyjść stereo. OPPO jest dumne z zawarcia w odtwarzaczu dwóch najlepszych chipów od ESS Sabre PRO DAC – ES9038PRO. Operują one zarówno na wielobitowych PCM oraz pojedynczych DSD dla najlepszych osiągów w płytach SACD DSD bez konwersji do PCM. Zarówno pojedynczo zakończone jak i zbalansowane wyjścia XLR znajdują się z tyłu obudowy. Zbalansowane porty zostały zaprojektowane dyferencyjnie miedzy układem ESS Sabre PRO DAC a portami XLR co powinno polepszyć jakość dźwięku, zwłaszcza w systemach które projektowane były na podobnie zbalansowanych fundamentach. Drugi układ ES9038PRO jest używany osobno przez analogowe wyjścia 7.1 RCA. Wszystkie obwody analogowe audio zasilane są przez toroidalny transformator w celu zapewnienia czystej i odpowiedniej mocy (układ wideo zasilany jest z osobnego źródła). Nieczęsto zdarza się znaleźć podobnych rozmiarów transformator, w urządzeniu w takiej cenie. Poniżej znajdą się pomiary wydajności, Dr. Johna E. Johnsona, młodszego redaktora naczelnego, dla tych analogowych wyjść.

Nie tylko sekcja analogowa otrzymała ulepszenia. Również audio po HDMI zyskało dzięki redukcji jitter przez specjalne obwody i wysokiej precyzji taktowanie HDMI. Poprawi to osiągi PCM, DSD i skompresowanych bitstreamów, w celu dostarczenia wiernej transmisji od odtwarzacza do przedwzmacniacza lub odbiornika poprzez HDMI. Jeżeli podłączone urządzenie nie posiada własnego układu redukcji jitter, UDP-205 powinno zapewnić tą dodatkową bezbłędną precyzję.

To jeszcze nie wszystko, OPPO UDP-205 może być również wykorzystany jako DAC USB, DAC stereo/wielokanałowy oraz dekoder dźwięku przestrzennego dla innych źródeł. Kluczową cechą jest jednak DAC USB. W dzisiejszych czasach ludzie odsunęli na bok płyty CD na rzecz komputerów jako ich głównych źródeł muzyki. Na rynku dostępnych jest wiele różnych dostępnych zewnętrznych DACów, który więc wybrać? OPPO robi ukłon w stronę zainteresowanych podobnymi urządzeniami; dzięki flagowym układom Sabre PRO DAC, dokupowanie osobnego urządzenia o funkcjonalności jaką OPPO wykonuje bardzo dobrze, wydaje się pozbawione sensu. Jeżeli masz pobrane pliki muzyczne w formatach PCM do 768kHz i DSD512, są one akceptowane przez UDP-205. Wejścia optyczne i koaksjalne mogą przyjąć dwukanałowe PCM 192 kHz oraz strumienie Dolby Digital  i DTS z odbiorników kablowych i przystawek strumieniujących. Jeżeli planujesz dekodować dźwięk przestrzenny, będziesz musiał użyć wszystkich wyjść 7.1 RCA do analogowych wejść odbiornika, żeby w pełni wykorzystać potencjał układu ESS Sabre PRO DAC na wszystkich kanałach (chociaż wejście HDMI również potrafi przyjąć sygnał dźwięku przestrzennego). Możliwych konfiguracji jest tyle, że wypisanie ich wszystkich byłoby bardzo wycerpujące. Pewnie sam jesteś dokładnie świadom swoich potrzeb, a ten odtwarzacz prawdopodobnie sobie z nimi poradzi.

*Szybka notatka dla tych którzy przechodzą na Ultra HD/4K: większość nowo instalowanych systemów będzie potrzebowała tylko jednego wyjścia HDMI v2.0 z OPPO UDP-205 do przepuszczenia UHD przez HDMI v2.0 odbiornika/przedwzmacniacza a to urządzenie przepuści już sygnał do odpowiedniego wyświetlacza UHD z HDCP 2.2. Wyjście to przepuści również sygnały bitstream audio dla DTS-HD Master Audio, Dolby TrueHD oraz DTS:X i Dolby Atmos. Jednak wiele istniejących systemów audio-wideo przechodzących na 4K, w tym mój, wymagać będzie użycia dwóch wyjść HDMI urządzenia. Jedno do wyświetlacza UHD i drugie do odbiornika/przedwzmacniacza dla bezstratnego dźwięku. Materiał wideo Ultra HD, żeby wyświetlić obraz, wymaga od początku do końca połączenia HDMI v2.0 z zabezpieczeniami HDCP 2.2. Ponieważ układ HDMI w moim Theta Casablanca IV wspiera tylko HDMI v1.4a, nie mogę przepuścić przez niego sygnału UHD do mojego projektora JVC DLA-X550RB, który wspiera HDMI 2.0 z HDCP 2.2. Jeśli chciałbym przepuścić taki sygnał przez mój przedwzmacniacz, Theta oferuje proste rozwiązanie – wymianę układu HDMI –  w moim urządzeniu. Jednak nie każde urządzenie audio/wideo oferuje takie rozwiązanie i wymagałoby kompletnej wymiany dobrze działającego odbiornika lub przedwzmacniacza, co jest niepraktyczne. Właśnie po to jest nam drugie wyjście HDMI – sygnał audio z OPPO przesyłany jest osobno przez odbiornik/przedwzmacniacz z HDMI v1.4, podczas gdy sygnał wideo przesyłany jest z głównego wyjścia HDMI v2.0 bezpośrednio do wyświetlacza UHD. Nic nie trzeba ustawiać w urządzeniu, żeby to zadziałało – wystarczy podłączyć odpowiednio kable HDMI do właściwych wejść i wybrać odpowiednie opcje na pozostałych urządzeniach. Ja wolę mieć je ustawione na uniwersalnym pilocie, który wybierze odpowiednie ustawienia za jednym naciśnięciem przycisku. Zaprzyjaźniony instalator audio-wideo z przyjemnością ci w tym pomoże.

Instalacja

Instalacja UDP-205 w niczym nie różni się od UDP-203. Uruchomienie i instalacja były proste. Ekran startowy jest głównym menu do obsługi wszystkich mediów, zakładając że z odtwarzacza będziesz korzystał do innych czynności, niż tylko oglądanie filmów Blu-ray Ultra HD. Wszystkie opcje są rozłożone u dołu ekranu od lewej do prawej jako ikony aplikacji o stałych proporcjach 2.35:1 jak u mnie. Pierwsza opcja pokazuje jakiego typu płyta znajduje się w napędzie (np. Blu-ray czy SACD), a następne to: muzyka, zdjęcia, filmy oraz opcje sieciowe. Dodano również folder „Ulubione” z którego mamy dostęp do zapisanych, najczęściej używanych mediów. Znajdziemy tu też Menu Ustawień. Większość opcji z reguły ustawia się przy pierwszym uruchomieniu, ale można to menu przywołać podczas odtwarzania, korzystając z przycisku ustawień na pilocie. Jest to wygodne dla instalatorów i nie słyszałem o innych odtwarzaczach które miałyby podobną funkcjonalność.

Załączona drukowana instrukcja jest bardzo szczegółowa i dostarcza dodatkowych komentarzy nt. różnych ustawień w menu. Każdemu entuzjaście spodoba się czytanie materiału z podobną ilością szczegółów. Większość z nas dobrze wie jak lakoniczne bywają inne instrukcje obsługi, w których niektóre funkcje są często opisane z małym stopniem przydatności. Mamy też swoiste poczucie dumy z posiadania sprzętu, którego instrukcję czyta się jak książkę. Wydaje mi się, że OPPO dba o wszystkie aspekty swojego odtwarzacza tak starannie jak ja. Gdy pojawia się nowa wersja oprogramowania, również instrukcja obsługi zostaje zaktualizowana o nowo dodane funkcjonalności.

Cała moja aktualna kolekcja Blu-ray UHD jest w rozdzielczości 2160/24p, więc rozdzielczość ustawiłem na UHD Auto. Większość istniejących kabli HDMI nie będzie miała problemu z tym ustawieniem, jednak dostępnych jest trochę materiałów w rozdzielczości 2160/60p i w zależności od ustawień głębi bitowej oraz przestrzeni kolorystycznej, kabel może wymagać przepustowości 18Gbps. Można ręcznie ustawić rozdzielczość, przestrzeń kolorystyczną, głębię bitową i opcje HDR. Zanim się zdecydujemy, sugeruję najpierw przetestować każdą z opcji na naszym wyświetlaczu,. Wyświetlacz może czasem lepiej radzić sobie w jednym ustawieniu, a w innym gorzej. Warto skorzystać w tym celu z płyty testowej, takiej jak np. Spears & Munsil, żeby się upewnić. Dla większości użytkowników ustawienie „Auto” będzie najprawdopodobniej najlepszym wyborem żeby korzystać z płyt Blu-ray Ultra HD zaraz po podłączeniu urządzenia. Po ustawieniu opcji audio na bitstream byłem gotów do sprawdzenia kilku płyt Blu-ray Ultra HD.

Pozostały podłączony przy tej recenzji sprzęt to projektor JVC DLA-X550RB 4K z e-shift, który skalibrowałem dwoma ustawieniami, HD-SDR BT.709 i UHD-HDR BT.2020. Obraz rzucany na szeroki na 3m ekran EluneVision Reference Studio 4K NanoEdge o stałej ramie i proporcjach 2.35:1. Za dekodowanie bezstratnego dźwięku, głośność, crossovery i konwersję sygnału analogowego do cyfrowego odpowiada Theta Casablanca IV z czterema zewnętrznymi DACami Theta Generation VIIIs3. Sygnał 5.2 wysyłany jest przez wyjścia zbalansowane do siedmiu monobloków Theta Enterprise, podłączonych do głównych kolumn Dunlavy SC-IV/a, środkowej HRCC-I, przestrzennych SC-III i podwójnych subwooferów TSW-VI. Zbalansowane wyjścia analogowe XLR w OPPO UDP-205 zostały porównane z wyjściami XLR mojego Ayre D-1xe podłączonymi pod te same zbalansowane wejścia na przedwzmacniaczu Theta Generation VIIIs3. Porównałem go również z wewnętrznym DACiem Theta Generation VIIIs3 jako transport. Wszystkie urządzenia Theta oraz Ayre operują bez sprzężeń zwrotnych, z w pełni zbalansowanymi obwodami.

Korzystanie

Na oglądaniu filmów Blu-ray i Blu-ray UHD spędziłem kilka wieczorów. Jednak znacznie częściej korzystałem z odtwarzacza do słuchania muzyki i porównywałem wrażenia z innymi referencyjnymi urządzeniami. Koniec końców, UDP-205 nazywany jest audiofilskim odtwarzaczem, więc musiałem sprawdzić go pod takim kątem.

Dobrze wiem jaką jakość wideo oferuje UDP-205. Są one takie same jak w przypadku UDP-203 więc na potrzeby tej recenzji oglądałem tylko tytuł Ultra HD. Nowy dokument BBC „Planeta Ziemia II” jest obecnie najczęściej sprawdzanym przez wszystkich filmem. Jeżeli chcesz zobaczyć niesamowite ujęcia w jakości UHD to właśnie po ten film powinieneś sięgnąć. UDP-205, podczas wyświetlania, potraktował każdy z odcinków z niesamowitą precyzją. Odcinek „Wyspy” pokazuje niezwykłe możliwości HDR i koloru platformy UHD oraz przedstawia głębię, jak nic co do tej pory widziałem. Urządzenie dostarczyło mi mnóstwa ekscytacji. Uwielbiam pokazywać znajomym pierwszą scenę z leniwcem, bo widać na niej tak szeroką gamę barw, jakiej trudno szukać w zwykłym filmie HD. Wiele ujęć świetnie wykorzystuje magię HDR; słońce na drugim planie i zwierzęta na pierwszym tworzą piękne sylwetki. Rezultat jest olśniewający. „Planeta Ziemia II” została nakręcona w formacie 1.78:1 i wypełnia niecałe 2,5m z naszego ekranu 2.35:1 EluneVision, było to jednak 2,5m obrazu czystego i pozbawionego artefaktów kompresji.

Sprawdziłem również początkową scenę filmu „Pacific Rim”. Jest to świetny dodatek do każdej kolekcji płyt Blu-ray, a do tego płyty UHD z wytwórni braci Warner są po prostu wspaniałe. Scena walki nabrała całkiem nowego wyrazu; dodatkowe ulepszenia obrazu, sprawiły że film zapewnił masę doświadczeń innych niż to co widziałem w kinie- obraz 4K tchnął w ogromne potwory „Kaiju” i roboty „Jaeger” nowe życie podczas ich walki w oceanie. Kunszt reżyserski Guillermo Navarro przyciąga cię przy każdej scenie, w czym OPPO ma swój czynny udział. cieżka dźwiękowa bazuje na formacie Dolby Atmos, który OPPO z łatwością przesyła do kompatybilnych dekoderów, a mój Theta Casablanca IV przetworzył strumień Dolby TrueHD 7.1 bez najmniejszego problemu. Dialogi były zgodne z obrazem i nie doszukałem się żadnych przesunięć czasowych z ruchem warg na ekranie.

„San Andreas” to faworyt wielu kinomaniaków, który postanowiłem obejrzeć w całości. Z reguły gdy kalibruję systemy wideo moich klientów, oglądam ledwie fragmenty, więc była to dobra okazja żeby w końcu obejrzeć cały film. Chociaż film jako całość jest tylko „dobry”, jego prezentacja w UHD jest ostra i przytłumiona kolorystycznie, tak jak w zamierzeniu twórców. Scena trzęsienia ziemi unosi na ekranie mnóstwo kurzu, ale dzięki zabiegom HDR, film nabiera więcej dramatyzmu i głębi. Film jest dostatecznie szeroki by wypełnić nasz ekran, więc każdy aspekt zniszczenia miasta dał mi ogromną dawkę emocji. OPPO UDP-205 dostarczyło zamierzonego uczucia tzw. „zawieszenia niedowierzania”.

Jedyna zwykła płyta Blu-ray jaką sprawdziłem to serial „Fear the Walking Dead”, gdyż musiałem nadrobić kilka zaległych odcinków tego spin-offa serii „The Walking Dead”. Sam serial nie jest dla mnie tak porywający jak TWD, jednak obraz jest znacznie ostrzejszy niż 16mm na których nakręcono oryginał, co w porównaniu daje bardziej miękki i ziarnisty efekt (16mm nie działa dobrze z systemem kompresji Blu-ray). UDP-205 wciąż dostarcza tej wspaniałej jakości obrazu Blu-ray, z jaką kojarzona jest marka OPPO.

CD, SACD, Blu-ray Audio

Pora na najważniejszą część tej recenzji: jak bardzo audiofilskim odtwarzaczem UDP-205 jest faktycznie? Wszystkie płyty, które wybrałem do testów, pochodzą z oryginalnych wydań CD, które mają szerszy zakres dynamiki niż nowe dynamicznie kompresowane, remasterowane reedycje. Skupmy się na dźwięku cyfrowym. Szybko sprawdziłem bitstreamy UDP-203 i UDP-205 używając dwóch identycznych kopii albumu „Tori Amos: Under the Pink”. Skorzystałem z utworu „Past the Mission”, w ostatniej recenzji porównawczej, żeby zachować ciągłość. Technologia redukcji jitter w OPPO-205 mogłaby poprawić doznania o ile nie uświadczymy żadnych zakłóceń po stronie odbiornika. Jitter Jail wykorzystano w moim Theta Casablanca IV i w DAC Theta Generation VIIIs3 podającym sygnał na przednie kanały, więc jitter w moim systemie jest tak niski, że nie byłem w stanie wykryć różnicy między oboma odtwarzaczami używającymi bitstream, przy szybkim przełączaniu między jednym a drugim. Nie ma w tym nic złego, OPPO stawia sprawę jasno- świetnie, że wkładają dodatkowy wysiłek żeby zapewnić niski jitter dla tych użytkowników, którzy nie posiadają zaawansowanej kontroli nad tym efektem po stronie swoich odbiorników.

Różnica pojawiła się natomiast od razu po sprawdzeniu analogowych wyjść XLR. Wcale nie była subtelna – zauważyłem ją natychmiast. Na tą część recenzji odłączyłem Theta Casablanca IV i podłączyłem się bezpośrednio do przedwzmacniacza/DAC Theta Generation VIIs3. Wyjścia XLR UDP-205 porównałem z wyjściami XLR odtwarzacza CD Ayre D-1xe, który posiada ponad dziesięcioletni Dac 24/96 Burr Brown PCM1704. Użyłem tych samych kabli AudioQuest Red River i natychmiast zauważyłem, że OPPO był głośniejszy od Ayre, musiałem więc użyć miernika głośności żeby ustawić zbliżony poziom na obu urządzeniach.

Moim ulubionym utworem jest „Creep” z płyty „Pablo Honey” zespołu Radiohead. Głos Thoma Yorka umiejscowiony jest sztywno pośrodku i trochę z tyłu, zestaw perkusji daje bardzo mocne odczucie, które jest dosyć odświeżające na popowym albumie, a gitara elektryczna przecina refren tak jakby jej wzmacniacz znajdował się tuż przy podłodze razem z wokalem. OPPO miało trochę cięższe tony niskie i bardziej masywne tony średnie. Gitara basowa i bębny były bardziej zaznaczone i wyrazistsze na przekroju całego utworu. Jeżeli twoje upodobania skłaniają się ku niskim tonom, to pokochasz OPPO. Ayre brzmiał jak waga piórkowa w porównaniu do UDP-205, i po kilkukrotnym przełączeniu z jednego na drugie doszedłem do wniosku, że pierwszemu urządzeniu może czegoś brakować przy jego starszej technologii DAC.

Po niedawnej śmierci Chrisa Cornella musialem puścić „Spoonman” z albumu „Superunknown „ grupy Soundgarden. Miałem okazję zobaczyć ich kilka lat temu na żywo, podczas trasy koncertowej z Nine Inch Nails, na koncercie w Virginia Beach, więc podkręciłem głośność, żeby cofnąć się do tych wspomnień. Dzięki OPPO poczułem się jakbym znowu był na koncercie, dzięki żywemu, amfiteatralnemu odczuciu, kiedy głos Chrisa Cornella przebił się przez grungeowe gitary. Ponownie niskie tony zabłyszczały na OPPO, czego niestety nie uświadczyłem w Ayre. Perkusyjne solo uderzyło mnie znacznie bardziej na OPPO, nadając temu alternatywnemu zespołowi ich klasyczne brzmienie.

„Broken Bells: Holding Onto Life” z albumu „After the Disco” jest jednym z moich ulubionych utworów. Mocno przetworzony i skompresowany utwór wydawał się na Ayre bardziej analityczny, bardziej płaski i mniej muzykalny. Po przełączeniu na OPPO złapałem się na tym, że moja noga podrygiwała w rytm linii basowej. Pozostała część utworu znacznie lepiej komponowała się ze sobą niż na Ayre. Góra była ciężka do rozróżnienia, jednak dałbym tutaj wyższą notę Ayre, którego ogólna lekkość dała coś więcej w scenie dźwięku na wszystkich utworach CD jakie sprawdziłem. Odtwarzacz ten gdy trafił na rynek miał cenę znacznie powyżej 10 tys. dolarów, jego konstrukcja jest całkiem inna, a do tego odtwarza tylko płyty Redbook CD oraz DVD Video.

OPPO UDP-205 jest najlepszym odtwarzaczem SACD jaki kiedykolwiek testowałem w moim systemie. Miałem kilka różnych odtwarzaczy (do 3 tys. dolarów) jednak nie pamiętam, żeby moje płyty SACD kiedykolwiek brzmiały tak dobrze. Parę lat temu zrezygnowałem z tego formatu – być może dlatego, że odtwarzacze z których korzystałem, były raczej słabej jakości – ale teraz OPPO tchnęło nowe życie w moją kolekcję SACD.

Kocham muzykę bluesową, a album „What a Wonderful World” Jaya McShanna pełen jest świetnych utworów. Podczas słuchania „Piney Brown Blues” uśmiechałem się od ucha do ucha. Zamknąłem oczy i wyobraziłem sobie słuchanie zespołu w ciemnym bluesowym barze sącząc dobrą szkocką. Gdy postanowiłem zamówić Laphroaig podczas słuchania, zastanowiłem się czy byłoby to równoznaczne z piciem w pracy? Żarty na bok. W końcu zrozumiałem dlaczego format SACD ma tak wielką rzeszą fanów i teraz aż mnie korci do poszukiwań co ciekawszych utworów. Absolutnie spodobała mi się pełnia „Beggars Banquet – Jigsaw Puzzle” z repertuaru Rolling Stones, jednak odtwarzacz uwydatnił też niespójną scenę dźwięku w oryginalnych nagraniach w zależności od utworu. Miałem wrażenie, że Theta Generation VIIIs3 znacznie lepiej radzi sobie z tym formatem niż mój stary odtwarzacz SACD, jednak w tej chwili musze się dobrze zastanowić w jaki sposób słuchać płyt SACD. Frontowy wyświetlacz i wewnętrzne kliknięcie pokazuje odtwarzanie warstwy DSD oraz wyjście bez konwersji PCM (co można ustawić jeśli taka nasza wola). Dzieje się tu coś magicznego, w czym jestem absolutnie zakochany.

Na koniec włączyłem kilka płyt Blu-ray Audio 24/96 żeby sprawdzić jak one radzą sobie w tym zestawieniu. „Amused to Death” Rogera Watersa zostało nagrane z użyciem Q-Sound, więc płyta CD zawsze brzmiała świetnie. Płyta Blu-ray 24/96 PCM jest dobrym krokiem naprzód, gdy odtwarzamy ją na OPPO UDP-205, w porównaniu do płyty CD. Tyle świetnych utworów; „The Ballad of Billy Hubbard”, „Watching TV”… wszystkie tworzą ogromną scenę dźwięku, która wydaje się znacznie większa niż obszar zamknięty pomiędzy moimi głośnikami. Jest to coś co audiofile kochają najbardziej. Wyjścia XLR z OPPO, używające układu Sabre PRO DAC, udowadniają że urządzenie śmiało zaliczyć można do elitarnego grona produktów audiofilskich. Zawodzący głos Rogera Watersa przecina powietrze z realistyczną dźwięcznością odczuwalną w kościach. „Ghosts I-V” Nine Inch Nails na Blu-ray Audio jest ogromnym skokiem w porównaniu do zwykłej płyty CD. Ten w pełni instrumentalny projekt ma kilka nienazwanych utworów które wprowadzają słuchacza w odpowiedni nastrój. Celem Trenta Reznora było skuszenie słuchacza do zamknięcia oczu i wyobrażenie sobie o czym jest utwór, będąc w pełni świadomym, że każdy zinterpretuje go inaczej. Dźwięk na UDP-205 był bardzo rezolutny na wszystkich utworach, które posiadają wiele warstw instrumentów zarówno klasycznych jak i elektronicznych. „Ghosts 1” i „Ghosts 2” są moimi ulubionymi klawiszowymi utworami z zestawienia, bo lubię to wrażenie jakby pianino wypełniało cale pomieszczenie. Brzmienie OPPO w 24/96 zdecydowanie przewyższa zwykłe płyty CD 16/44.1 odtwarzane przez Ayre.

UDP-205 może być również wykorzystany jako transport dzięki wyjściom koaksjalnemu i Toslink. Po przesłaniu sygnału do Theta Generation VIIIs3, który wykorzystuje kilka układów BURR Brown PCM1792 DAC, OPPO walczyło dzielnie, ale nie dorównało prędkości i artykulacji tego przedwzmacniacza wartego 14 tys. dolarów. Chciałbym żeby zarówno UDP-203 jak i UDP-205 miały cyfrowe wyjścia XLR, żeby podłączyć je do zewnętrznego DAC, jak np. mój Generation VIIIs3, jednak nie można mieć wszystkiego, a i tak OPPO w sumie miało prawie wszystko!

Strumieniowanie

OPPO UDP-205 jest również asynchronicznym USB DAC’iem, ale niestety nie udało mi się go przetestować. Jeżeli posiadasz Mac’a od Apple, to nie ma problemu, ale komputery z systemem Windows wymagają odpowiedniego pliku ze strony OPPO. Mój laptop, od czasu aktualizacji do Windows 10, nigdy nie działał poprawnie i nawet po pobraniu pliku, mój komputer nie łączył się prawidłowo z odtwarzaczem. Szkoda. Nie jest to jednak wina OPPO a raczej Samsunga, który nie prowadzi już wsparcia dla swoich starszych laptopów. UDP-205 może strumieniować treści z urządzeń pamięci masowej przez dwa wejścia USB 3.0, oraz przez sieć lokalną. Niestety w urządzeniu nie ma wbudowanych aplikacji dodatkowych, takich jak Netflix, Amazon Prime czy Youtube. Ponieważ posiadam projektor, a nie SmartTV, potrzebuje zewnętrznej przystawki obsługującej 4K-HDR, na potrzeby tych aplikacji. Chciałbym żeby rozwiązaniem było OPPO, ale nie jest. Dodatkowe urządzenia należy podłączyć przez wejście HDMI 2.0 w OPPO, lub bezpośrednio do wyświetlacza. Jakość strumieniowania daje mieszane uczucia, nawet na treściach 4K HDR oferowanych przez Netflix i Amazon Prime. Wysoka kompresja po prostu niszczy obraz. Chciałbym mieć te usługi wbudowane w odtwarzacz, w celu skrócenia ścieżki sygnału oraz zmniejszenia ilości urządzeń w systemie. Trochę szkoda, jeżeli korzystasz z tych usług, ale jest to jedyne niedociągnięcie w tym wyśmienitym urządzeniu jakim jest OPPO UDP-205.

Testy i pomiary

Pomiary wykonał młodszy redaktor naczelny: John E. Johnson
Wszystkie pomiary zniekształceń zostały wykonane w zakresie 80 kHz.
Pierwszy zestaw testów wykonano przy próbkowaniu 16/44.1, z użyciem dźwięku testowego o rysunku fali sinusoidalnej, częstotliwości 1kHz przy głośności ustawionej na 0 dB, i THD+N równym 0.002%

Przy -5 dB, zniekształcenie wyniosło 0,0037%

Korzystając z tonów testowych 19 kHz i 20 kHz nie było żadnych bocznych ekstremów oraz żadnych widocznych szczytów B-A przy 1 kHz. Zwróćmy uwagę że poziom szumów własnych znajduje się w okolicy -115 dB.

Intermodulacja wyniosła 0,005% . Nie było żadnych widocznych bocznych ekstremów przy fali sinusoidalnej 7 kHz

Następnie sprawdziliśmy próbkowanie 24/192, o częstotliwości 1 kHz, przy głośności 0 dB i THD+N równym 0,0002%. Szumy własne wynosiły około -125 dB. Szczyty zniekształceń przy 2kHz, 3 kHz i 5 kHz były prawdopodobnie w spektrum 16/44.1, jednak zostały przykryte szumem własnym.

Gdy dźwięk testowy 1 kHz miał -5 dB, zniekształcenie wynosiło 0,00033%. Szczyty znieksztalceń były trochę niższe niż przy 0 dB. Muzyka cyfrowa żadko dochodzi do 0 dB, ponieważ jest to krawędź przycinania, więc pomiary przy -5 dB lepiej oddają co się dzieje gdy większość ludzi słucha swoich nagrań.

Podczas kombinacji tonow testowych 19 kHz i 20 kHz, boczne ekstrema były widoczne na 18 kHz i 21 kHz, jednak znajdowały się na -115 dB. Ponownie, dla 16/44.1, te szczyty, o ile były, to przykryte zostały szumem własnym. Było też kilka małych szczytów w zakresie 37 kHz do 42 kHz, przy -120 dB.

Intermodulacja dla próbkowania 24/192 wyniosła 0,00036%. Pojawiła się 14 kHz harmonika przy -118 dB.

Pasmo przenozenia dla OPPO UDP-205 pokazane jest poniżej.
Dla próbkowania 16/44.1 było płaskie do 20 kHz i rozwinęło się ostro przy 22kHz. Dla 24/96 pasmo było plaskie do 40 kHz, a dla 24/192 do 30 kHz i rozwinęło się gładko do 90 kHz, gdzie spadło o 0,3 dB.

Podsumowując- zniekształcenia mierzone na OPPO UDP-205 są niesłyszalne. Wyniki były trochę lepsze niż w przypadku BDP-105, ale różnice nie są znaczące.

Podsumowanie

OPPO UDP-205 jest audiofilskim odtwarzaczem płyt audio i plików wszystkich typów. W swojej cenie prezentuje wyśmienite osiągi jako odtwarzacz audio i wideo Blu-ray Ultra HD.

Podoba nam się:

  • Wysokie osiągi jakości wideo
  • Doskonała jakość dźwięku analogowego
  • Wsparcie dla Dolby Vision dzięki aktualizacji oprogramowania
  • Dobry algorytm upskalowania Blu-ray i DVD
  • Może zostać wykorzystany jako główna jednostka do obsługi mediów
  • Ciężka, solidna, zaizolowana konstrukcja

Chcielibyśmy zobaczyć:

  • Wbudowane aplikacje do strumieniowania materiałów 4Kjak Netflix czy Amazon Prime
  • Wydajne wykorzystanie obszaru menu startowego
  • Wyjścia cyfrowe XLR AES/EBU

Odtwarzacz Blu-ray Ultra HD OPPO UDP-205 spełnia swój cel bycia urządzeniem audiofilskim. Jest prosto kierowany do tych, którzy cenią sobie najwyższą jakość ze wszystkich posiadanych płyt i typów plików, oraz formatów DSD i PCM. Jeżeli szukasz urządzenia które spełniać będzie większość wymagań, to powinieneś poważnie rozważyć zakup UDP-205. Jeśli masz mniejsze wymagania, to podstawowy model UDP-203 też powinien być wzięty pod rozwagę. Nie jest tak rozbudowany jak UDP-205 i nie brzmi tak świetnie, ale jakość wyświetlanego obrazu jest taka sama, a dźwięk poprzez bitstream powinien być równie dobry, przy odpowiedniej redukcji jitter po stronie odbiornika. Dużo czasu i myśli technicznej poświęcono przy projektowaniu i doborze komponentów do tych urządzeń. Koniec końców, OPPO podjęło wyzwanie konkurencji kosztującej 8 razy tyle, a przy tym jest jednym z najlepiej brzmiących odtwarzaczy SACD z jakimi się spotkałem w podobnej cenie. Pora kończyć recenzję i posłuchać jeszcze kilku płyt SACD. W jakie nowe podróże dźwiękowe wybiorę się tym razem? Nie mogę się doczekać aż to sprawdzę i tobie sugeruję to samo.